थर्टी फर्स्ट करावे

थर्टी फर्स्ट करावे........

Undo

Undo

Computerche एक वैशिष्ट्य छान आहे, मला जाम आवडते. नको असलेल्या क्रिया सुधारण्याची सोय इथे आहे. Undo..Undo..Undo असे नुसते click करत जायचे कि केलेल्या कृती काढून टाकता येतात किंवा बदलता येतात. Latest MS Office तर म्होप गोष्टी काढून बदलायला मदत करतो.

असे एखादे feature आयुष्यात असते तर काय बहार आली असती. आयुष्याशी निगडीत नावडत्या क्रिया, स्वत:च्या आणि दुसर्यांच्या, बदलण्याची आयती सोय झाली असती. अगदी मुळापासून सुरुवात करूया. जन्म घेण्याची action ctrl+Z करून थेट अभिषेक बच्चन – राय झालो असतो. एका दगडात सुख, समृद्धी, धन, ऐश्वर्य, ऐश्वर्या हे सगळे पक्षी मारता आले असते.

नावाबद्दल मी स्वतंत्र लिहिले आहे. बारश्यात ठेवलेले “राजेंद्रकुमार” Undo करून मी ह्रितिक, रितेश, रणबीर atleast “अक्षयकुमार ” ठेवले असते .

लहानाचा मोठा झालो ठाण्यात ……. ctrl+Z……पेडर रोड , जरा जास्तच होतंय ना ? शिवाजी पार्क च्या खाली NO तडजोड.

मेरा बस चले तो …मी संपूर्ण अभ्यास आणि सदृश्य गोष्टी सगळ्यांच्याच आयुष्यातून Undo करून टाकीन. मागे वळून पाहता आणि सध्याची college life पाहता वाटते, शाळा आणि कॉलेज मधील काळ अगदीच मुळमुळीत आणि अळणी गेला. मैत्रिणी होत्या तश्या थोड्याशा …..पण Girl Friend नव्हती. मैत्रीण आणि Girl Friend यात फक्त भाषेचा नाही तर बराच मोठा फरक आहे हे मला कळले तो पर्यंत वेळ निघून गेली होती. त्यामुळे मोठ्ठा UNDO आणि धमाल शालेय / कॉलेज जीवन.

मग Undo होईल ती नोकरी ……नोकरी बदलून आरामाचे जीवन किंवा स्वत:चा business. ट्रेनचा, बसचा दगदगीचा प्रवास, सुट्टीसाठी application सारे सारे undo..undo..undo. घराजवळील ऑफिस, गाडीने अथवा चालत ऑफिसला जाण्याचे सुख आणि वाटेल त्या वेळी कामाला दांडी हे सर्व त्या ठिकाणी येईल.

या माझ्यासाठी Undo करण्याच्या गोष्टी झाल्या पण परोपकाराचे / समाजहिताचे काय ?

सर्व राजकारण्यांचे , VVIP चे सुरक्षा कवच , Undo.

शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या , Undo.

26/11 चा हल्ला , Undo.

नक्षल, तालिबानी आणि मावो वाद्यांनी केलेल्या निष्पाप लोकांच्या हत्या, Undo.

निष्पाप बालकांचे कुपोषणाने झालेले मृत्यू, Undo

त्सुनामी , फ्यान , Undo

आकाशाला भिडलेली महागाई , Undo

& Last but not the least….

सर्वांचे लाडके पु . ल. , त्यांचा मृत्यू Undo…Undo…Undo !!

“तुका म्हणे उगी रहावे, जे जे होईल ते ते पाहावे " च्या धर्तीवर म्हणावेसे वाटते “तुका म्हणे Undo करावे, जे जे नको ते बदलून घ्यावे”

-- राजन महाजन

२२ डिसेंबर २००९

मारेकरी

मारेकरी

मी बाला (office boy) ला काही कागद वकिलाकडे देण्यासाठी पाठवले आणि काम झाल्यावर फोन कर म्हणून बजावले. बराच वेळ झाला तरी ह्याचा फोन नाही म्हणून मी sms केला – Where are you ? बालाचे उत्तर आले – Sir, I delievered. या उत्तराने मला भेटलेल्या इंग्रजीच्या मारेकर्यांमध्ये अजून एकाची भर पडली. असे मारेकरी आपल्या अवतीभवती सतत वावरत असतात , रोज आपण त्यांनी केलेले खून ऐकत असतो. अशांपैकी काहीजण मला ठळकपणे आठवतात, त्यांना मी कधीच विसरू शकणार नाही.

कॉलेजमध्ये आमचे Audit चे professor शिंपी एकदा उत्साहाच्याभरात म्हणाले होते – Have you seen the underground flyover near Churchgate Station ? आम्ही खो-खो का हसलो हे त्यांना कळेच ना. पण असा गोंधळ मी बर्याच वेळा ऐकलेला आहे. “अरे, संध्याकाळी भेटू …तो VTचा sub-way चा bridge आहे ना तिथे.” असे महिन्यातून १/२ वेळा ऐकू येते.

मी VIP मध्ये असताना एक C & F agent चा माणूस नेहमी ऑफिसमध्ये यायचा. त्याचा आणि माझा कामाच्या निमित्ताने काहीही संबंध नव्हता पण त्याच्या इंग्रजीने मी त्याच्याकडे आकर्षित झालो. त्याची काही ठरलेली वाक्ये होती – I no wait, I busy, I lot of work, you no know, (मी थांबू शकत नाही, मला खूप काम आहे, तुम्हाला काय माहिती). एकदा तो मला म्हणाला – “you 8.20 thane, no ?” मला काहीच पत्ता लागेना. मग म्हणाला “Local, Local”. मग माझी tube पेटली. मी – “हाँ ”. तो - “ I 7.40 kalyan”. मी धन्य झालो.

पण या माणसाचा किंवा बालाचा मला कधीच राग आला नाही कारण त्यांची काहीतरी शिकण्याची धडपड चालू असते. इंग्रजी शिकलो, बोललो कि आपण upmarket होणार अशी त्यांना आशा असते आणि हे जगन्मान्य feeling आहे कि इंग्लिश आले कि आपण ज्ञानी झालो. माझीही कधी काळी अशीच धारणा होती. कालांतराने ती बदलली. भाषेपेक्षा भाष्याला जास्त महत्व आहे हे आता उमगायला लागलेय. बोलण्या मागच्या भावना खूप जास्त महत्वाच्या आहेत आणि त्या दुसर्या पर्यंत पोहोचल्या कि भाषा दुय्यम ठरते हे मी अनुभवावरून सांगू शकतो. कारण मीच इंग्रजीचा खतरनाक मारेकरी होतो. अजून हि आहे पण आता क्वचित कधीतरी खून होतो.

मला शाळेतले दिवस आठवतात. इंग्रजीच्या बाई मला staff room मध्ये उभे करून इंग्रजीचे धडे वाचायला सांगायच्या. कारण मी talked, walked असे शब्द पूर्ण फोड करून उच्चारायचो. म्हणजे waukda, taukda असे. ९0 साली मी NCC मध्ये नुकताच भरती झालो होतो. NCC च्या युनिट चे चीफ, Wing Commander Oberoi, पहिल्यांदाच आम्हाला भेटायला आले होते. त्यांना काय दुर्बुद्धी सुचली आणि त्यांनी मला विचारले – “So Cadet, How did you find this place ?” . मी चाचरत चाचरत उत्तर दिले – “Sir, I came from Thane in Train and reached Churchgate Station and from there I came walking in ‘B’ Road and then to Jai Hind College.” त्यांचा चेहरा एकदम बदलला आणि काय झक मारली आणि या गाढवाला हा प्रश्न विचारला असे भाव त्यांच्या चेहऱ्यावर उमटले. त्यांनी फक्त – " हं " एवढेच म्हटले . त्यांच्या चेहर्यावरचे भाव मी कधीच विसरणार नाही. माझ्या उत्तरामध्ये काय चूक होती हे मला कित्येक वर्षांनी समजले. पण या अशा इंग्रजीमुळे माझ्या NCC मधल्या performance वर काही फरक पडला नाही.

भाषेपेक्षा तुम्ही काय बोलता आणि त्या मागच्या भावना खूप जास्त महत्वाच्या आहेत हे मला पटले ते मला फाड-फाड इंग्रजी बोलणारी आणि इंग्रजीतून विचार करणारी बायको मिळाली तेव्हा. नाहीतर इंग्रजीचा मापदंड असता तर माझ्यासारख्या मारेकर्याला अशी बायको मिळणे केवळ अशक्य. बरेच वर्षे माझा, बोलताना His आणि Her मधेही जबरी गोंधळ व्हायचा. Pollution आणि Population हे दोन वेगळे शब्द आहेत हेच मला माहित नव्हते. कालांतराने मी सुधारलो, कमी खून व्हायला लागले याचे कारण मी कायद्याचे काम करू लागलो त्यातही drafting. माझे इंग्रजी सुधारण्यात Bill Gates चा पण हात आहे. त्याने MS word मध्ये spell check / Synonyms / Thesaurus ची सॉलिड सोय करून दिली.

तुम्हाला असे मारेकरी भेटले तर त्यातून होणारी करमणूक enjoy करा, त्यातून आपण काय बोलू नये याचे धडे घ्या आणि त्यांच्या धडपडीचे कौतुक करा.

जाता जाता शेवटचा किस्सा. मी मुंबई मध्ये बसतो आणि माझे मेन ऑफिस नागपूर मध्ये आहे. मी बालाला sms केला – “Has Boss gone to Phuket ?” . बालाचे उत्तर आले – “NO. Sir is off ”

- राजन महाजन (११ डिसेंबर २००९)